ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΜΙΛΗΣΑ
ΜΕ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΠΑΡΟΥΣΗ…
Με τον Σταύρο
Παρούση αυτόν τον γλυκύτατο και εξαιρετικό τραγουδιστή, είχαμε να μιλήσουμε
κάτι περισσότερο από χρόνο.
Σήμερα το πρωί
του τηλεφώνησα.
Απάντησε μια
κυρία.
Ξαφνιάστηκα.
Αμέσως μετά σκέφτηκα πως θα είχε κατέβει στη θάλασσα.
Κολυμπάει όλο τον
χρόνο.
«Καλημέρα. Μπορώ
να μιλήσω με τον Σταύρο;»
Από την άλλη άκρη
σιωπή. Προφανώς δεν με άκουσε. Και επανέλαβα.
«Μπορώ να μιλήσω
με τον Σταύρο; Είναι εκεί;»
«Ποιος τον
ζητεί;»
Είπα.
Και η απάντηση.
«Κύριε Αντωνόπουλε
ο φίλος σας ο Σταύρος έχει πεθάνει….»
«Ορίστε;»
«Δυστυχώς, έχει
πεθάνει, εδώ κι ένα χρόνο….»
«Εδώ κι ένα
χρόνο!!!»
Και δεν μάθαμε
τίποτα.
Και δεν ακούστηκε
από τα πλυντήρια-έτσι έλεγε τις τηλεοράσεις ο αξέχαστος Γιώργος
Ζαμπέτας-τίποτα.
Και δεν γράφτηκε
τίποτα.
Και δεν
ανακοινώθηκε από το «σεβαστό» Υπουργείο «Πολιτισμού» τίποτα.
Απολύτως
τίποτα!!!!
Για αυτόν τον
σεμνό, ταλαντούχο και τόσο μελωδικό τραγουδιστή.
Έφυγε
αθόρυβα…Χωρίς ένα στερνό «αντίο»...
Κρίμα....
Κρίμα για μας....
ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑ
