Ο Γιώργος Τσίκνης, φίλος καλός από την
αξέχαστη δεκαετία του '60, έφυγε νωρίς από το τραγούδι...Πολύ νωρίς... Πίσω, μας άφησε
αναμνήσεις, λύπη και ελάχιστα τραγούδια.
Εγώ βρήκα ένα στο YouTube.
Φωτογραφία του καμία…
Τα τελευταία χρόνια είχαμε χαθεί.
Ένα μεσημέρι ανεβαίνοντας στου
«Φιλίππου» στο Κολωνάκι για να φάω, τον βρήκα να στέκεται στην άκρη του
πεζοδρομίου και να καπνίζει ένα τσιγάρο.
Τα είπαμε.
Και μετά χαθήκαμε.
Οι φίλοι, οι συνεργάτες του, θα
παρακαλούσα, αν μπορούν να βοηθήσουν, ώστε ο «ΟΜΙΛΟΣ ΜΝΗΜΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ» να φτιάξει
Το πορτρέτο του.
Γιατί το αξίζει...
ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
