Κάθε φορά που
θυμάμαι έναν άντρα, ένα λαβωμένο μα αδούλωτο άντρα…
Κάθε φορά που
θυμάμαι έναν σεμνό αγωνιστή που δεν πρόδωσε τον αγώνα, που δεν τον πούλησε, δεν
τον εμπορεύτηκε…
Κάθε φορά που
θυμάμαι έναν αντάρτη υπερήφανο Καλλιτέχνη που δεν ενέδωσε στις Σειρήνες της
εύκολης αγοράς…
Κάθε φορά που
θυμάμαι έναν καθαρό κι αγνό Άνθρωπο…
Ναι, κάθε φορά
που θυμάμαι τον ΠΑΝΟ ΤΖΑΒΕΛΛΑ, τον θυμάμαι με πολλή αγάπη και με περισσότερο
θαυμασμό.
Γιατί ο Πάνος
Τζαβέλλας υπήρξε ένας, το ξαναγράφω, αδούλωτος, καθαρός κι ασυμβίβαστος
Αγωνιστής.
Ο «ΟΜΙΛΟΣ ΜΝΗΜΗΣ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ» θα τον συμπεριλάβει στην Μεγάλη «ΚΙΒΩΤΟ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ».
Υ.Γ. Διατηρώ τις
καλύτερες εικόνες από τον Πάνο.
Τον θυμάμαι να έρχεται στο γραφείο μου στην
ΕΡΤ2 μαζί με την αγαπημένη του, την ακριβή του σύντροφο, την Νατάσα
Παπαδοπούλου.
Κάθε φορά που ερχόταν ο χώρος μύριζε δάφνη και μπαρούτι…
ΧΡΗΣΤΟΣ
ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
