ΛΑΜΠΡΟΣ ΖΟΥΝΗΣ- Ο ΚΥΡΙΟΣ ΟΚΤΑΣΤΙΧΟ
Ένας γλυκός παρουσιαστής, ένας κονφερανσιέ, που είχε το δικό του κοινό και το δικό του στιλ.
Αξέχαστες μένουν οι εμφανίσεις του στον κήπο του Μουσείου.
Εκεί ζητούσε από το κοινό λέξεις για να κάνει ένα ποίημα-αστραπή. Κι εκείνοι για να τον δυσκολέψουν του έδιναν τις πιο απίθανες και ετερόκλητες λέξεις. Π.χ. αγκινάρα -μουλάρα, παγούρι-αγγούρι, αχλάδι-ασπράδι, τρέλα-σαμπρέλα κλπ. κλπ.
Εκείνος, ατάραχος, έγραφε μια-μια λέξη στην πίσω πλευρά του πακέτου των τσιγάρων του.
Μόλις τελείωναν οι λέξεις, έριχνε μια ματιά δευτερολέπτων και...άρχιζε να απαγγέλλει το ποίημα, καταχειροκροτούμενος.
Αξέχαστα επίσης θα μείνουν τα Μουσικά Πρωινά που έκανε στην "ΤΕΡΨΙΘΕΑ" στον Πειραιά κάθε Κυριακή πρωί.
Ο Λάμπρος Ζούνης "έγραψε" στην εποχή του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας γλυκός παρουσιαστής, ένας κονφερανσιέ, που είχε το δικό του κοινό και το δικό του στιλ.
Αξέχαστες μένουν οι εμφανίσεις του στον κήπο του Μουσείου.
Εκεί ζητούσε από το κοινό λέξεις για να κάνει ένα ποίημα-αστραπή. Κι εκείνοι για να τον δυσκολέψουν του έδιναν τις πιο απίθανες και ετερόκλητες λέξεις. Π.χ. αγκινάρα -μουλάρα, παγούρι-αγγούρι, αχλάδι-ασπράδι, τρέλα-σαμπρέλα κλπ. κλπ.
Εκείνος, ατάραχος, έγραφε μια-μια λέξη στην πίσω πλευρά του πακέτου των τσιγάρων του.
Μόλις τελείωναν οι λέξεις, έριχνε μια ματιά δευτερολέπτων και...άρχιζε να απαγγέλλει το ποίημα, καταχειροκροτούμενος.
Αξέχαστα επίσης θα μείνουν τα Μουσικά Πρωινά που έκανε στην "ΤΕΡΨΙΘΕΑ" στον Πειραιά κάθε Κυριακή πρωί.
Ο Λάμπρος Ζούνης "έγραψε" στην εποχή του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
